สำหรับผู้ที่กำลังมองหารูปแบบของ แปลงผัก แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าทำแบบไหนดี แบบลอยตัว หรือยึดติดกับที่ ลองมาดูตัวอย่าง ข้อดี ข้อเสีย และความเหมาะสมกับสภาพพื้นที่ ก่อนทำแปลงผักทั้งสองรูปแบบกัน
แปลงผักแบบลอยตัว
เป็นแปลงที่เหมาะใช้กับพื้นปูน อย่าง สวนบนดาดฟ้า เพราะสามารถปรับเปลี่ยนเคลื่อนย้ายได้เมื่อถึงคราวจำเป็นทั้งยังเหมาะกับคนขี้เบื่อ วัสดุที่ใช้ทำจึงควรมีน้ำหนักเบา ที่มักใช้กันส่วนใหญ่ได้แก่ ไม้แบบต่างๆ ซึ่งความทนทานก็แตกต่างกันไป อยู่ในราว 1-2 ปี ขึ้นกับการใช้งาน แปลงผัก
ส่วนแปลงผักแบบยึดติด
เหมาะกับบริเวณที่สามารถใช้งานต่อเนื่องได้ในระยะยาว ดังนั้น ควรก่อร่างสร้างฐานคอนกรีตเสริมเหล็กเข้าไป เพื่อไม่ให้แปลงทรุดตัวเมื่อระยะเวลาผ่านไป อายุการใช้งานเฉลี่ยราว 3-5 ปีขึ้นไป จึงเหมาะกับการก่อสร้างบนพื้นดิน อย่างในสวนที่โดนแดดและฝนโดยตรง
แปลงไม้แบบมีขา
เมื่อวางบนดาดฟ้า ขากระบะที่สูงจะช่วยให้ลมหมุนเวียนผ่านได้ จึงช่วยระบายความร้อนที่สะสมบนพื้นปูนไม่ให้สัมผัสกับก้นกระบะโดยตรง ด้วยการนำมาจัดสวนสามารถจัดกลุ่มกระบะวางต่อกันให้เกิดมิติที่สูงต่ำ โดยเว้นทางเดินสำหรับเข้าไปดูแลสวน และแต่ละกระบะควรปลูกพืชให้หลากหลาย ทั้งไม้ดอกกินได้และสมุนไพรต่างๆ ซึ่งนอกจากดีในแง่ความงามแล้ว ยังช่วยลดปัญหาเรื่องโรคและแมลงที่อาจเกิดสะสมกับพืชบางชนิด
สำหรับเทคนิคยืดอายุการใช้งานของกระบะไม้ ทำได้โดยลดการสัมผัสความชื้นจากวัสดุปลูกโดยตรง จึงอาจกรุผนังด้านในด้วยแผ่นพลาสติก ส่วนก้นกระบะควรรองด้วยตะแกรงพลาสติก หรือซาแลนทบสองชั้น ก่อนใส่วัสดุปลูกเพื่อให้ระบายน้ำได้ดี
สำหรับผู้สนใจจัดสวนสวยกินได้ สามารถเข้าไปชมตัวอย่างสวนหลากหลายสไตล์และวิธีการทำแปลงผัก สมุนไพร และดอกไม้กินได้รูปแบบต่างๆ พร้อมความรู้เกี่ยวกับการ จัดสวนสวยกินได้ ในเล่มนี้
เรื่อง ทิพาพรรณ
ภาพ อภิรักษ์, สิทธิศักดิ์
ภาพวาด คณาธิป จันทร์เอี่ยม