© COPYRIGHT 2024 AME IMAGINATIVE COMPANY LIMITED.
วิธีปลูกผักสลัด ผักสลัดเป็นอีกหนึ่งผักที่นิยมปลูก ด้วยอายุเป็นผักอายุสั้น ปลูกเพียง 45 วันก็สามารถเก็บรับประทานได้
นี่คือ “ บ้านสวนเกษตรผสมผสาน สำเร็จรูป” ในจังหวัดนครนายก หมู่บ้านเกษตรจัดสรรแห่งแรกและแห่งเดียวในเมืองไทย (ในตอนนี้)
เปิดวาร์ปไปสัมผัสฟาร์มสไตล์ญี่ปุ่น ด้วยระยะทางจากกรุงเทพฯเพียงร้อยกว่าโล ในอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี บนพื้นที่กว่า 104 ไร่ ถูกเปลี่ยนให้เป็นฟาร์มออร์แกนิกที่หวังปลุกแรงบันดาลใจให้คนรุ่นใหม่เห็นว่า การเป็นชาวสวนก็เป็นเรื่องสนุกไม่แพ้กัน CORO Field ไลฟ์สไตล์ฟาร์มมิ่งที่อยากให้คุณมาใช้ช่วงเวลาพักผ่อนสบาย ๆ ไปพร้อมกับพืช ผัก ผลไม้ และวิถีฟาร์มออร์แกนิกที่ทันสมัย กดปุ่มรีเฟรชตัวเองแบบเต็มสูบ ด้วยแรงบันดาลใจดี ๆ จากแปลงผักออร์แกนิกและผลผลิตที่คุณภาพดีปลอดภัยไร้สารพิษ พื้นที่ของฟาร์มแบ่งเป็นโซนด้วยกิจกรรมที่สอดคล้องและครอบคลุม ตั้งแต่ขั้นตอนของการเพาะปลูก เก็บเกี่ยว จนถึงการนำวัตถุดิบไปปรุงอาหาร จากผลผลิตภายในฟาร์ม ที่ได้รับการดูแลใส่ใจเป็นพิเศษ ด้วยเทคโนโลยีทางการเกษตรที่ทันสมัย เพื่อให้ได้มาซึ่งผลผลิตที่มีคุณภาพ รสอร่อย ไม่ว่าจะเป็นเมล่อน , มะเขือเทศ , มันม่วง และผักสลัดหลากหลายพันธุ์ ลิ้มรสความอร่อยด้วยรสของธรรมชาติที่ส่งต่อจากฟาร์มถึงจานคุณในไม่กี่นาที เพราะชีวิตที่ดี เริ่มต้นจากการกินที่ดี CORO HOUSE กรีนเฮ้าส์ขนาดใหญ่ ควบคุมดูแลพืชผักด้านในโรงเรือนด้วยเทคโนโลยีจากประเทศอิสราเอล ด้วยระบบน้ำหยด ดึงน้ำแร่ใต้ฟาร์มมาใช้รดน้ำ รวมถึงการให้ปุ๋ยและสารอาหาร ป้องกันแมลงด้วยระบบคอมพิวเตอร์ ด้านในปลูกพืชที่ต้องการการดูแลเป็นพิเศษอย่างโทมิเมล่อน เมลอนสีเหลืองทอง ลายตาข่าย และมะเขือเทศเชอร์รี่สายพันธุ์จากประเทศฮอลแลนด์ โทมิเมล่อน ถือว่าเมลอนแห่งความมั่งคั่ง มักถูกมอบให้เป็นของขวัญ ผิวด้านนอกของเมล่อนพันธุ์มีสีเหลืองทอง […]
แนวคิดและเทคนิคการ เลี้ยงนกกระทา ของคุณเอนก สีเขียวสด เจ้าของและผู้ก่อตั้ง เอนก ฟาร์มนกกระทา ประธานสภาอุตสาหกรรมจังหวัดอ่างทอง
นี่อาจเรียกได้ว่า “รถพุ่มพวงที่สวยที่สุดในเมืองไทย” ในตอนนี้ ไอเดียไม่ธรรมดาของ คุณเบส – วิโรจน์ ฉิมมี ที่ได้รับผลกระทบจากโควิด – 19 ระบาดระลอกใหม่ ซึ่งทำให้ระนอง จังหวัดที่ตั้งของบ้านไร่ไออรุณ กลายเป็นพื้นที่สีแดง แขกที่เคยเข้าพักในฟาร์มสเตย์แสนอบอุ่นนี้ยกเลิกการจองทันที 100% แม้จะไม่มีการสั่งล็อกดาวน์อย่างเป็นทางการ นั่นทำให้รายได้ของที่นี่เกือบเท่ากับศูนย์ แต่พืชผลทางการเกษตรกับรถสองแถวคันเก่าที่เคยทำหน้าที่รับ-ส่งแขกเข้าพักกลับสร้างรอยยิ้มที่ประเมินค่าไม่ได้กลับมาอย่างมากมาย เพียงแค่เติมไอเดียที่เคยสะสมไว้ให้กลายมาเป็น “รถพุ่มพวงแห่งบ้านไร่” ที่เหมือนว่าจะโด่งดังที่สุดในตอนนี้ บ้านไร่ไออรุณ ยังคงเป็นฟาร์มสเตย์ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น การตกแต่งที่ไม่มากมายแต่ใช้ความเรียบง่ายดำเนินเรื่อง อ่อนหวานด้วยกลีบดอกไม้ ไม้ใหญ่ยังคงให้ร่มเงา แปลงผักอินทรีย์ยังคงผลิดอกออกผล ไก่ในเล้าดีไซน์สวยยังคงออกไข่ให้เป็นอาหาร บ้านพักที่ยังคงกลมกลืนไปกับบริบทรอบข้าง แต่การเปลี่ยนไปของโลกที่เผชิญกับการระบาดของไวรัสโควิด -19 ระลอกใหม่นี้ ทำให้ทุกอย่างหยุดชะงัก นำมาซึ่งการตื่นตัวและค้นหาทางออกที่ต่างไปจากการระบาดครั้งแรกเมื่อปี 2020 โดยเขาเลือกใช้บทเรียนนอกตำราจากปีนั้นมาสร้าง “สิ่งใหม่” ในครั้งนี้ บทเรียนจากโควิด – 19 รอบแรก ต้องได้มากกว่าการอยู่รอด เราเท้าความย้อนกลับไปช่วงที่โควิด – 19 ระบาดรอบแรกที่บ้านไร่ไออรุณต้องปิดให้บริการยาวๆ ทางออกที่พนักงานทุกคนร่วมสร้างด้วยกันคือการขายของออนไลน์ โดยเลือกขายน้ำพริกที่ปรุงเองสดๆ ลงแรงใส่ใจแบบเต็มเหนี่ยวเพื่อให้คนรับได้สิ่งที่ดีที่สุด ซึ่งนั่นก็ทำให้มีรายได้เข้ามาต่อชีวิตให้ทุกคนได้เป็นเงินก้อน แต่ครั้งนี้คุณเบสกลับเลือกเส้นทางเส้นใหม่ที่ยังไม่มีผลลัพธ์ให้เห็น “มันเริ่มจากที่ระนองมีผู้ติดเชื้อ […]
การทำกระบะต้นไม้ เพราะเป็นไอเดียการกั้นขอลบเขตพื้นที่ในสวนที่ช่วยให้จัดการต้นไม้ได้ง่าย ทั้งยังทำเป็นขอตกแต่งสวนได้ด้วยในตัว
เฟินเป็นไม้ใบประดับที่หลายคนมักล้มเลิกความตั้งใจในการปลูกเลี้ยงเพราะเข้าใจว่าเป็นพรรณไม้ที่บอบบาง อ่อนแอ และเลี้ยงยาก แต่เมื่อได้ศึกษา...
ต้นคริสต์มาส เป็นพรรณไม้ที่นิยมใช้ประดับทั้งภายในและภายนอกอาคารอย่างกว้างขวาง เมื่อสีใบประดับ (bract) เริ่มเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีแดง
วันนี้ขอเอาใจคนชอบสวนป่า ด้วยสวนทรอปิคัลแบบในเล่ม ซึ่งมีแนวคิดดีๆจากสวนหลายต่อหลายแห่ง รวมไปถึงสวนในคาเฟ่ที่จะพาไปชมกัน ...
ความน่ารักของหมูแคระพอตเบลลี่ที่โดดเด่นทั้งสีสัน ขนาดตัว และนิสัยของหมูที่รักสะอาด เลี้ยงง่าย แสนรู้ฉลาด จะเลี้ยงอย่างไร เลือกซื้ออย่างไร ไปฟังคำแนะนำกัน
อยากให้ทุกคนนั่งไทม์แมชชีนไปเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว ตอนนั้นนอกจากจังหวัดเชียงใหม่จะต้องเผชิญกับวิกฤตโควิด-19 แล้วยังมีฝุ่น pm2.5 อยู่เช่นกัน กลุ่มสถาปนิกใจบ้าน สตูดิโอและภาคีอื่นๆได้สำรวจพื้นที่สีเขียวและพื้นที่รกร้างต่างๆในเมือง จนมาพบกับกองขยะร้างที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์จนกลายมาเป็นสวนผักคนเมืองเชียงใหม่ในที่สุด แปลงผักบางส่วนเปิดให้คนมาเรียนรู้ พักผ่อนหย่อนใจ และเก็บผักไปปรุงอาหารได้ฟรี เริ่มจาก 3 ครอบครัว ซึ่งปลูกและเก็บไปแบ่งปัน 19 ครอบครัว ช่วงที่ล็อกดาวน์ ผู้คนเริ่มเผชิญกับวิกฤตการณ์ด้านอาหาร ใจบ้าน สตูดิโอเข้าไปคุยกับพี่น้องผู้ที่อยู่ในบริเวณชุมชนริมคลองแม่ข่า ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้ใช้แรงงานและเป็นคนชายขอบของสังคมว่าเขาจะสามารถดำรงชีวิตอย่างไรในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้แล้วก็พบว่าพวกเขาส่วนใหญ่เริ่มตกงานมาตั้งแต่ปลายเดือนมกราคมที่นักท่องเที่ยวไม่สามารถเดินทางมาที่จังหวัดเชียงใหม่ได้ รายจ่ายครึ่งหนึ่งของเงินเดือนคือค่าอาหารเลี้ยงชีพ เมื่อรายได้ต่อวันไม่มี หลายครอบครัวที่ต้องดูแลผู้สูงอายุและเด็กจึงกลายเป็นภาระหน้าที่ซึ่งลำบากมาก ทางออกคือครอบครัวเหล่านี้ต้องปลูกผักบริเวณพื้นที่ริมคลองแม่ข่าที่มีสภาพน้ำเน่าเสียและไม่เอื้อต่อการบริโภค หลังจากนั้นจึงเริ่มคุยกับเครือข่ายต่างๆมาเริ่มบุกเบิกที่ดินตรงนี้เพื่อให้เป็นพื้นที่ปลูกผักสร้างอาหารให้คนในชุมชน บ้ารึเปล่า…นี่มันกองขยะ พื้นที่ขนาด 2.5 ไร่นี้เดิมเป็นกองขยะ 5 พันตันที่ถูกทิ้งมานานร่วม20 ปี ซึ่งรวบรวมมาจากช่วงที่เชียงใหม่ประสบภัยน้ำท่วมโดยมีเทศบาลเมืองเชียงใหม่เป็นเจ้าของ หลังจากที่พูดคุยกันอยู่หลายครั้ง ใจบ้าน สตูดิโอและภาคีที่เกี่ยวข้องได้รับความอนุเคราะห์ในการใช้ที่ดินดังกล่าวเป็นพื้นที่สาธารณะสำหรับสวนผักคนเมืองเชียงใหม่ในที่สุด “หลังจากได้ที่ดินมาแล้ว งานต่อไปคือการระดมทุน ระดมกล้าไม้ ระดมเมล็ด หรืออุปกรณ์การเกษตร เมื่อเริ่มต้นทำก็ขุดดินไปเจอยางรถยนต์ กรมเจ้าท่าจึงนำดินมาช่วยถมให้ ส่วนภาคเอกชนหลายที่ก็บริจากถ่านไบโอชาร์ในการบำบัดดินและขุดน้ำบาดาล ถ้าสรุปความรู้สึกสั้นๆจะสรุปได้ว่าสถานการณ์บ้านเมืองที่ไม่มั่นคง แต่ด้วยพลังของประชาชนสามารถสร้างความมั่นคงให้เกิดขึ้นได้ มันคือโอกาสท่ามกลางวิกฤต” คุณตี๋-ศุภวุฒิ บุญมหาธนากรผู้ก่อตั้งใจบ้าน […]
เล้าไก่สวย ที่เห็นอยู่นี้ เป็นโซนใหม่ที่บ้านไร่ไออรุณ โฮมสเตย์ในดวงใจของใครหลายคนที่ จ.ระนอง ซึ่งตอนนี้คุณเบส วิโรจน์ ฉิมมี ผู้ก่อตั้งได้ต่อเติมขยายพื้นที่เพิ่มเติมสร้างเล้าไก่ดีไซน์สมัยใหม่ สำหรับ เลี้ยงไก่ไข่ และไก่สวยงามเข้าไปด้วย •บ้านไร่ไออรุณ … เพราะความฝัน ไม่มีวันหยุด คุณเบสเล่าถึงเหตุผลที่สร้าง เล้าไก่สวย แห่งนี้เพราะส่วนตัวแล้วชื่นชอบการเลี้ยงไก่ อยากเลี้ยงไก่มานาน จึงเลี้ยงไก่พันธุ์สำหรับเก็บไข่ไก่ เลี้ยงไก่แจ้ไว้สร้างความเพลิดเพลิน และใช้มูลไก่เป็นปุ๋ยให้แปลงผักอินทรีย์ในโฮมสเตย์ด้วย เลยสร้างพื้นที่ส่วนนี้ขึ้นมา ออกแบบกันง่ายๆ ในแบบที่ถนัด เข้ากับบรรยากาศของโฮมสเตย์ที่ไม่ได้ปรุงแต่งมากมายแต่ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เล้าไก่ของคุณเบสจึงมีหน้าตาที่ดูทันสมัยใช้วัสดุที่กลมกลืนจากธรรมชาติ แต่สิ่งสำคัญคือความแข็งแรงคงทน ซึ่งเป็นข้อคำนึงหลักในออกแบบห้องพักของบ้านไร่ไออรุณที่ต้องแข็งแรงแต่บรรยากาศเป็นหนึ่งเดียวกัน ตัวเล้าไก่จึงสร้างจากโครงเหล็กเช่นเดียวกับกรงทางเดินทางเดินที่กั้นด้วยแผงตะแกรงทำเป็นแนวยาวกว่า 100 เมตร ให้ไก่ได้มีพื้นที่ได้เดินคุ้ยเขี่ยอาหารอย่างเป็นที่เป็นทาง ลดการรบกวนพื้นที่ส่วนอื่นๆ และที่สำคัญคือเป็นการกั้นขอบเขตให้ไก่ปลอดภัยจากสัตว์อย่างเช่นสุนัขสัตว์เลี้ยงของคุณเบสหรือจะเป็นสัตว์อื่นๆ ที่อาศัยอยู่ตามธรรมชาติด้วย นอกจากความแข็งแรง มีความปลอดภัย องค์ประกอบอื่นๆ ที่คุณเบสให้ความสำคัญคือการสร้างบริบทให้ไก่อยู่แล้วมีความสุข ทั้งในเรื่องของความสะอาดที่โรงเรือนจะต้องโปร่งโล่งระบายอากาศได้ดี ทำรังให้ไก่ออกไข่ต้องอุ่นไม่เย็นเกินไป การโรยก้อนกรวดตามทางเดินให้ไก่ได้คุ้ยเขี่ยอาหาร มีการรองฟางในพื้นเล้า มีคอนให้ไก่ได้นอน เล้าไก่ก็ต้องสวยงามน่ามองเพื่อให้แขกที่มาพักผ่อนได้เพลิดเพลินด้วย แม้ว่าเล้าไก่จะเพิ่งสร้างขึ้นในช่วงเวลาไม่กี่วันมานี้ และเจ้ากุ๊กไก่อยู่ในช่วงหัดเดินตามทางเดินแต่ก็เริ่มมีไก่ออกไข่แล้วตั้งวันแรกที่ย้ายไก่เข้ากรง เช่นเดียวกับมูลไก่ที่กลายเป็นปุ๋ยให้ผักอินทรีย์ไปแล้วเช่นกัน สถานที่ : บ้านไร่ไออรุณ อำเภอกะเปอร์ จ.ระนอง […]
ในภาพจำ คุณป่อง ปฐมา หรุ่นรักวิทย์ คือสถาปนิกหญิงผู้มากความสามารถ ซึ่งฝากผลงานกับเว็บไซต์บ้านและสวนมาแล้วมากมาย ในชื่อ CASE Studio เน้นงานออกแบบที่พ่วงท้ายด้วยคำว่า “ชุมชน” เพื่อสังคมส่วนรวม รวมถึงยึดโยงความเรียบง่ายในการใช้ชีวิตเข้ากับงานออกแบบ โดยสะท้อนผ่านบ้านพักอาศัยที่เธอออกแบบเอง แต่นอกจากภาพจำที่เล่าไป ความเรียบง่ายและเป็นกันเองของคุณป่องได้ถูกไฮไลต์ให้ชัดขึ้น เมื่อเราได้มาเยือน กรงไก่ ในฟาร์มเกษตรอินทรีย์ที่เธอได้ซุ่มทำแบบ(ไม่)เงียบ นั่นคือการเลี้ยงไก่กว่า 100 ตัว ในเล้าไก่ที่ออกแบบเอง เรามาเยือนที่ดินผืนกว้างกว่า 2 ไร่ หลังโครงการมิโนะบุรี คอมมูนิตี้ภายใต้การดูแลของคุณป่องซึ่งได้รับการออกแบบขึ้นสำหรับรองรับไลฟ์สไตล์ของเด็กรุ่นใหม่ โดยมีกิจกรรมนันทนาการที่หลากหลายทั้งดนตรีและกีฬา ขณะที่ส่วนด้านหลังที่เรายืนอยู่นี้ คุณป่องเล่าว่าครั้งหนึ่งเธอเคยเปิดให้สมาชิกได้เข้ามาจับจองพื้นที่สำหรับปลูกผักสวนครัว แต่โครงการนี้กลับไม่ได้เกิดขึ้นอย่างจริงจังเท่าไหร่ เมื่อมีคนจองแต่ไม่มีใครเข้ามาใช้พื้นที่ปลูกผักตามที่ตั้งใจไว้ กลายเป็นจุดเปลี่ยนให้สถาปนิกท่านนี้ ถือโอกาสบรรจุอาชีพใหม่อย่าง “เกษตรกร” ให้กับตนเองไปโดยปริยาย ด้วยการลงมือปลูกผักและเลี้ยงไก่ไว้เก็บไข่รับประทานเองในครัวเรือน และใช้พื้นที่นี้เป็นโซนทำกิจกรรมในชื่อ “แปลงผักปลอดสารและบ้านสัตว์ปีก (Allotment & Farm) เกษตรกรมือใหม่ ผู้เริ่มต้นแบบไม่รู้จักไก่เลย เราขอเท้าความย้อนหลังไปถึงจุดเริ่มต้นในการทำฟาร์มไก่สไตล์สถาปนิก ซึ่งเป็นเหมือนโลกคนละใบกับงานประจำที่คุณป่องทำอยู่ นี่จึงนับเป็นก้าวใหม่ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว “อยากเลี้ยงไก่มานานแล้ว แต่ไม่เคยเลี้ยงมาก่อนเลยในชีวิต เราเริ่มต้นจากการไปเสิร์ชหาฟาร์มไก่ใกล้บ้านว่าจะหาซื้อแม่พันธุ์มาจากที่ไหน ซึ่งเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไก่ไข่ต้องเลี้ยงอย่างไร ตอนไปซื้อไก่ก็ถามคนขายว่าพี่จะเลี้ยงไก่ต้องเลี้ยงยังไง เขาแนะนำให้ซื้อแบบตัวโตพร้อมไข่ไปเลย เราเองก็กลัวว่าถ้าเลี้ยงลูกเจี๊ยบแล้วจะไม่รอด […]
ความหลงใหลในกลิ่นอายของสวนแบบอิตาลีตั้งแต่เมื่อครั้งที่ดูภาพยนตร์เรื่อง Letter to Juliet ฉากเมืองเวโรนา ในประเทศอิตาลีอันน่าประทับใจทำให้
บ้านไม่มีพื้นที่แต่อยากปลูกผัก Farmshelf แปลงผักอัจริยะ เป็นอีกหนึ่งเทคโนโลยีที่ตอบโจทย์คนเมือง ไม่ต้องดูแลมากมาย แต่ปลูกผักทานเองได้
มีผักหลายชนิด ที่สามารถขยายพันธุ์ด้วยการ ปักชำผัก โดยไม่ต้องเพาะต้นกล้าใหม่ เช่น หัวหอม หอมแบ่ง ผักกาดขาว ผักชี เเละแครอท หรือผักพื้นบ้านคู่ครัวไทย เช่น กะเพรา โหระพา สะระแหน่ เเละตะไคร้ ที่เด็ดก้านมาชำดินหรือชำน้ำรอให้รากงอก แล้วค่อยนำไปปลูกต่อได้ง่าย ๆ อุปกรณ์ในการปักชำผัก การปักชำแบบควบแน่น ในขวดพลาสติก การชำน้ำ แต่ปัญหา ปักชำผัก ไม่ติด รากไม่งอก เน่าในน้ำ หรือแห้งตายในดิน ก็เกิดขึ้นได้เสมอ หากวิธีการชำและการดูแลไม่เหมาะสม ซึ่งประกอบด้วยปัจจัยหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสภาพของน้ำ ดินที่ใช้ชำ กิ่งก้านที่เลือกนำมาชำ เเละอุณหภูมิรอบ ๆ บริเวณเพาะกล้าชำที่อาจร้อนเกินไป วันนี้เราจะพาไปดู 2 วิธีปักชำผักอย่าง กะเพรา และโหระพา ให้รากงอกด้วยขั้นตอนง่าย ๆ โดยใช้ขวดพลาสติกเหลือใช้เป็นภาชนะสำหรับปักชำ อุปกรณ์ในการ ปักชำผัก ขวดพลาสติกใส ขนาด 1.5 ลิตร สว่าน ขี้เถ้าแกลบ คัตเตอร์ […]
บ้านบางหมาก เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ อยู่ห่างจากตัวเมืองจังหวัดชุมพรเพียง 3 กิโลเมตร เเต่รายล้อมด้วยธรรมชาติซึ่งเเทบไม่มีเค้าของชุมชนเมืองให้เราเห็นเลยสักนิด เงาต้นปาล์มเรียงรายเป็นแถวยาวตลอดเเนวสวน กิ่งมะพร้าวโบกปลิวตามแรงลมพัดเป็นระยะ บ้านแต่ละหลังตั้งอยู่ห่างกันอย่างสันโดษ ทำให้หมู่บ้านแห่งนี้ดูคล้ายกับซุกตัวอยู่อย่างเงียบ ๆ ภายใต้สวนบรรยากาศเขียวครึ้มขนาดใหญ่ ตัดผ่านด้วยถนนคอนกรีตเล็ก ๆ สองข้างทางเราจะได้ยินเสียงร้องของลิงกังสอดเเทรกสลับกับเสียงรถยนต์เป็นระยะ บรรยากาศโดยรวมของชุมชนบ้านบางหมากจึงยังคงความเรียบง่ายเเละเนิบช้า เป็นเสน่ห์ให้คนเมืองหลวงโหยหา เเละอยาก(กลับ)มาสัมผัส เช่นเดียวกับ คุณคม ศรีราช อดีตวิศวกรหนุ่มจากเมืองกรุงฯ ที่ย้อนกลับมายังที่นี่อีกครั้งในวัยสามสิบต้น ๆ ซึ่งกำลังก้าวหน้าในหน้าที่การงานที่ร่ำเรียนมา ด้วยใจที่มองเห็นว่าบ้านเกิดของเขานั้นมีเสน่ห์ไม่ต่างจากถิ่นฐานอื่นที่เคยไปพบเห็นเเละท่องเที่ยว ไม่ใช่เรื่องเเปลกหากเราจะชื่นชมวัฒนธรรมเเละธรรมชาติในดินเเดนอื่น เเต่จะมีสักกี่คนที่มองย้อนกลับมามองบ้านเกิดของตนเอง เเล้วพัฒนาให้ที่นั่นเกิดความพิเศษ เชื้อเชิญให้ผู้คนจากต่างถิ่นอยากเข้ามาสัมผัส เเละเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่น่าประทับใจกลับไปดูบ้าง ดังนั้นเมื่อตั้งใจ “กลับบ้าน” ภารกิจแรกของวิศวกรหนุ่มผู้นี้ คือการเปลี่ยนสวนมะพร้าวบนที่ดินของครอบครัวให้เป็นที่พักของนักท่องเที่ยว โดยมีจุดขายคือวิถีชีวิตเกษตรกรรมของคนในชุมชนบางหมาก พร้อมกับคำนิยามสั้น ๆ ที่ทุกคนจะได้รับคือ “Local Experiences” เรียกว่าใครที่มาเยือนจะต้องได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างกลับไป และทั้งหมดเป็นต้นกำเนิดของ วิลล่า วาริช รีสอร์ทเล็ก ๆ แห่งนี้ “ตอนที่บอกครอบครัวว่าจะทำโรงแรมเล็ก ๆ และทำที่นี่ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว ครอบครัวก็คัดค้านครับ ไม่มีใครเชื่อว่าเราจะทำได้ มองไม่ออกว่าจะไปทิศทางไหน แต่ผมก็ยืนยันที่จะทำ เพราะมองเห็นว่าทรัพยากรที่มีอยู่ในชุมชนนั้นเป็นจุดขายที่ไม่เหมือนที่อื่น […]
ระยะทาง 67 กิโลเมตร จากตัวอำเภอฯ เมือง จังหวัดชุมพร สู่จุดหมายคือ บ้านธรรมเจริญ ในอำเภอท่าแซะ ไม่อาจทำให้ใจเต้นรัว แรง และเร็วคล้ายไม่เป็นจังหวะ ได้เท่ากับระยะทางอีก 10 กิโลเมตร จากเขตชุมชน ไปยัง “ไร่กาแฟ ที่ไม่มีชื่อ” ซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขาอันเป็นป่าต้นน้ำของแม่น้ำท่าตะเภา ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากด่านทัพต้นไทร (เนิน 491) พื้นที่รอยต่อระหว่างพรมแดนไทยและสหภาพเมียนมาร์ “ไร่กาแฟ ที่ไม่มีชื่อ” คืออีกหนึ่ง Hidden Place ของ จังหวัดชุมพร ที่คนต่างถิ่นไม่ค่อยมีใครได้ไปสัมผัสนัก เช่นเดียวกับคนในพื้นที่ที่ต่างปรารถนาอยากไปรู้จักไร่กาแฟแห่งนี้ด้วยตนเอง ทั้งจากชื่อเสียงเรียงนามของเจ้าของไร่ ซึ่งเป็นบุคคลกว้างขวางเเละเป็นผู้อยู่เบื้องหลังวงการกาแฟของจังหวัดชุมพร เเต่ด้วยระยะทางที่ไกล บวกกับถนนหนทางมีความยากลำบาก บนระดับความสูง 200 เมตร จากระดับน้ำทะเล ทำให้เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการเดินทางที่ได้ลงแรงลงใจไปนั้นจะคุ้มค่าหรือไม่ แต่แค่เพียงคำว่า “ไร่กาแฟออร์แกนิก บนแปลงปลูกที่อยู่สูงที่สุดของจังหวัดชุมพร” ได้กลายเป็นแม่เหล็ก เปลี่ยนให้ถนนลูกรังที่เต็มไปด้วยหลุมบ่อที่ทั้งแคบเเละขรุขระ กับระยะทางอีกหลายกิโลเมตรที่แสนยาวนาน ไม่ได้ทำให้เราเกิดความวิตกกังวลเลยอย่างใด เพราะใจที่จดจ่อไปยังจุดหมายปลายทางนั้น ได้ช่วยให้เราลืมความเหน็ดเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง พานิช ชูสิทธิ์ คือเจ้าของไร่กาแฟที่ไม่มีชื่อแห่งนี้ เราเรียกเขาสั้น ๆ ว่าพี่พานิช เช่นเดียวกับที่คนในพื้นที่เรียกขาน […]
